Wordt omkijken de toekomst?


Gele luzernevlinder (Colias hyale)

Terug

Uitkijken naar de eerstvolgende vlindertrip. Wat er dit seizoen allemaal voor mijn ogen voorbij zal fladderen? Blijft de vlinderstand in Nederland verbeteren ?

Het is moeilijk te voorspellen wat de toekomst op vlindergebied gaat bieden. Overal en vooral in Nederland moeten we zo langzamerhand eens leren zuinig te zijn op wat we aan natuur en de bijbehorende vlinders hebben. Vlinders geven door hun aan- en afwezigheid precies aan hoe het met het welzijn van de natuur is gesteld.We moeten er niet aan denken, maar wellicht gaat het waarnemen van een vlinder in de nabije toekomst echt tot een bijzondere gebeurtenis behoren. Ik mag zo niet denken! Nog steeds valt er volop te genieten in ons land als het vlinderseizoen in het voorjaar en de zomer is aangebroken. En als ik een bepaalde vlindersoort zoek dan weet ik hem meestal ook te vinden, desnoods in een zuidelijk land op een van mijn vakantie-uitstapjes. Of moeten we als vlinderliefhebber er toch steeds meer moeite voor doen en er verder voor reizen?
Er valt toch genoeg waar te nemen, te ontdekken en te fotograferen wanneer je zo’n talrijk gebied ontdekt? Zomaar weglopen uit zo’n paradijs met vliegende juweeltjes is altijd weer moeilijk. Ik kan het daarom, omdat ik bang ben iets te zullen missen, niet laten om telkens even om te kijken. Altijd denk ik dan een onbekend blauwtje, dikkopje of meer hoeveelheden vlinders te zien dan toen ik ter plekke was. Schoot daar net niet die zeldzame grote ijsvogelvlinder weg tussen
de bomen?. Altijd alleen maar als ik omkijk. Zo’n gevoel zoals Liesbeth Liszt en Ramses Shaffy hebben met hun liedje “het gras zal altijd groener zijn aan de andere kant van de heuvel”.

Bij het vooruitkijken overkomt mij dat zelden. Hoewel er niets zo leuk is als vooruitkijken, denken en plannen van een vlinderexcursie. Het doorkijken van een gids of boek over vlinders maakt mij altijd weer zeer enthousiast om er op uit te trekken met de verwachting de vlinders ook daadwerkelijk in het aangegeven leefgebied in grote getale te zien vliegen. Maar helaas is dat niet altijd het geval. Blij ben ik al met één of enkele exemplaren.

Wat “zie” ik dan toch elke keer als ik omkijk door middel van de gidsen en boeken van meer dan vijftig jaar oud met teksten als:

“…wat de mus is onder de vogels, is het hooibeestje onder de vlinders…” –
“… nog nooit zoveel grote vossen gezien als in de kersenboomgaarden van de Betuwe”…-
“ ...wandelend langs wegbermen en spoordijken maakt dat honderden bruine zandoogjes en hooibeestjes a.h.w. opwolken”… -
“… boven de hei vlogen duizenden blauwtjes”…


Veenbesblauwtje(Plebeius optilete) in Drenthe...hoe lang nog?

Vlinderwaarnemingen in Nederland die vandaag de dag niet meer voor te stellen zijn.

Af en toe wat meer omkijken leert ons en doet ons beseffen dat we zeer voorzichtig met onze schaarse natuur om moeten gaan.

En wie weet.....

.... levert het omkijken het vlinderbeeld op van de toekomst.


vlinder verder >>

Terug

warthog productions 2006-2012